چرا از ظرفیت زیستی زمین عبور کرده‌ایم؟

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی، دکتر یوسف حجت، رئیس دانشگاه تربیت مدرس در کارگاه آموزشی «ردپای زیستی‌ و آلودگی هوا؛ از آگاهی تا عمل برای حفظ محیط زیست» به شاخص مصرف ردپای زیستی اشاره و تصریح کرد: ردپای زیستی مقدار زمینی است که می‌تواند زندگی یک نفر را تامین کند بدون آنکه آسیبی به کره زمین برساند و بر حسب هکتار جهانی اندازه گیری می‌شود و رابطه مستقیمی با الگوی مصرف دارد.

وی ادامه داد:  در سال 2016 میلادی، ظرفیت قابل استفاده از کره زمین 12 میلیاد هکتار بود ولی ردپای زیستی و آن چیزی که مردم از آن استفاده می‌کردند 22 میلیارد هکتار بود.

وی با اشاره به اینکه ظرفیت زیستی زمین 1.6 هکتار است، اما سرانه مصرف بشر 2.8 هکتار می‌باشد، بیان کرد: این الگوی مصرف نشان می‌دهد  تولید اکولوژیکی کره زمین جوابگوی 3.4 میلیارد نفر است اما 8 میلیارد نفر روی زمین زندگی می کنند و این 43 درصد  بیشتر از ظرفیت کره زمین است.

حجت افزود:  واردات و تخریب پایدار محیط زیست از جمله اتفاقاتی است که در کشورهایی که مصرف بیش از تولید دارند، اتفاق می‌افتد.

وی به تبعات بهره کشی از محیط زیست در جهان اشاره و بیان کرد: بالا آمدن آب سطح دریاها به میزان 3.3 میلی متر در طی 20 سال گذشته، آب شدن یخ های سرزمین های یخ زده قطب شمال و قطب جنوب به دلیل بالا آمدن آب سطح دریاها، رقیق شدن شوری آب و تغییر میدان جاذبه زمین به دلیل آب شدن صخره های یخ از جمله این تبعات است.

وی افزایش ضایعات، مصرف و جمعیت را علل عبور از ظرفیت زیستی برشمرد و تصریح کرد: تنها منبع آب شیرین برای میلیون ها نفر از مردم جهان یخچال های طبیعی هستند که در ده سال گذشته به سرعت ذوب و کوچک شده‌اند.

رئیس دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به وضعیت خطرناک ایران مبنی بر برداشت 85 درصدی آب از طبیعت اشاره کرد و یادآور شد: علی رغم بارش نسبتا ثابت، 40 درصد از روان آب کشور کاسته شده است.

استاد دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: در سال 1358 برداشت آب از سفره های زیر زمینی 70 میلیون متر مکعب بوده است که این میزان در سال 1392 به 11 میلیارد متر مکعب رسیده است.

معاون اسبق سازمان حفاظت از محیط زیست با تاکید بر اصلاح الگوی تولید در بخش کشاورزی کشور، ارتقاء بهره وری آب در بخش کشاورزی را خواستار شد.

وی با اشاره به بررسی واقعیت های آلودگی هوا در کشور و شهر تهران، بیان کرد: Co، SO2، NO2، PM2.5، PM10، O3 از عمده ترین آلاینده‌ها می‌باشند.

رئیس دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به شاخص PM2.5 ، خاطرنشان کرد: پراکندگی ذرات مهمترین تاثیر را در آلودگی هوا دارد، لذا کاهش تردد خودروهای شخصی به خاطر آلودگی غیر احتراقی و کاهش تردد دیزل ها  به خاطر آلودگی احتراقی از جمله راهکارهای کاهش انتشار ذرات است.