تهیه و تدوین برنامه‌های توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی استان؛

مدیر مرکز تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان جهاددانشگاهی خراسان رضوی: تمرکز اصلی توسعه اقتصادی و اشتغالزایی روستایی بر بخش کشاورزی است

۱۳ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۰:۱۴ کد : ۱۵۷۳۴ تجاری سازی فناوری و اشتغال
مدیر مرکز تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: علیرغم افت کمبود منابع نظیر آب و ضرورت توجه به سایر ظرفیت‌ها در بخش خدمات و صنایع تولیدی، تمرکز اصلی توسعه اقتصادی و اشتغالزایی روستایی بر بخش کشاورزی است.
مدیر مرکز تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان جهاددانشگاهی خراسان رضوی: تمرکز اصلی توسعه اقتصادی و اشتغالزایی روستایی بر بخش کشاورزی است

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی، دکتر جواد سخدری در خصوص تهیه و تدوین برنامه‌های توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی استان، افزود: با توجه به اینکه نظام خرده مالی حدود 80 درصد جامعه روستایی در بخش کشاورزی را شامل می‌شود، ضروری است برنامه‌ریزی منسجم جهت شبکه‌سازی بهره‌برداران در جهت اقتصادی نمودن فعالیت‌های خرد صورت گیرد.

وی بر تخصصی نمودن فعالیت‌های سازمان‌ها و نهادهای موثردر قالب زیست بوم کسب وکار روستایی تاکید و تصریح کرد: عدم وجود الگوی مشارکت ذینفعان توسعه اقتصادی و اشتغال پایدار روستایی اعم از جامعه محلی، دولت و بازار؛ سبب موازی کارهای فراوان و فعالیت‌های غیر مولد و مشابه شده است.

مدیر مرکز تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی تصریح کرد: با توجه به  قالب بودن قوانین مقرارت سکونتگاهی با  رویکرد عمران روستایی در برنامه‌های توسعه روستایی، ضرورت تغییر قوانین و مقررات از کانون سکونتگاهی به کانون تولید در روستاها باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.

دکتر سخدری عدم برنامه تکمیل زنجیره ارزش در فعالیت‌های اقتصادی روستاها، عدم  برنامه مشخص در حوزه توسعه فناوری و بهره‌وری منابع در نظام تولید و خدمات روستایی و عدم برنامه مطلوب در بهره‌برداری از سرمایه انسانی و اجتماعی روستاها در جهت توسعه اقتصادی روستایی را از فقدان‌های یافته‌های کلیدی درضرورت برنامه‌ریزی درجهت توسعه زیست بوم کسب وکار روستایی برشمرد.

به گفته وی، برنامه توانمندسازی در جهت افزایش دانش و مهارت فنی و عمومی روستاییان، برنامه‌های مناسب جهت برطرف نمودن خلاهای نهادی مانند عدم وجود شرکت‌های با برندهای صاحب نام در تولید محصولات روستایی، برنامه منسجم بین سازمان‌های متولی و موثردر جهت توسعه زیرساخت‌های توسعه اقتصادی و کسب وکار، برنامه مناسب در جهت توسعه زیرساخت‌های توسعه بازار محصولات وخدمات و برنامه تامین مالی طرح‌های اقتصادی مبتنی بر مشارکت گسترده روستائیان از دیگر یافته‌های کلیدی درضرورت برنامه‌ریزی درجهت توسعه زیست بوم کسب وکار روستایی است.

 

 

 

 

 

 

 


نظر شما :